Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Τα θέλω ενός απλού διεφθαρμένου.

Μετάνιωσα φρικτά για την διαφθορά μου. Θέλω να επανορθώσω. Θέλω ότι θέλει και ο πρωθυπουργός μου. Δεν τον εξέλεξα, αν ήταν στο χέρι μου θα τον καρπάζωνα γιατί μόνο για καρπαζοεισπράκτορα τον είχα μέχρι τώρα. Όμως ξαφνικά ανένηψα και θέλω:
Να δουλεύω περισσότερες ώρες
Να αμείβομαι λιγότερο
Να μου κρατάνε περισσότερες εισφορές
Να πληρώνω περισσότερους έμμεσους και γιατί όχι και άμεσους φόρους.  
Να πάρω μια ενδεικτική σύνταξη, μια απλή βοήθεια από το χιλιοταλαιπωρημένο κράτος μου, όταν γεράσω και είμαι για τα σκουπίδια.
Να μην μιλώ, να μην αντιδρώ σε τίποτα, μπας και φοβηθούν οι ξένοι επενδυτές και φύγουν.
Τέλος να κάνω χαλάλι ότι πιο πολύτιμο έχω για την αναγέννηση της πολύπαθης χώρας μου. Τα παιδιά μου.
Όλα αυτά και ότι άλλα μου πουν τα κάνω, υπό δύο όρους όμως.
Να πάνε φυλακή, αφού κατασχεθεί η περιουσία τους, οι μισοί από αυτούς που έκλεψαν την χώρα μου τα τελευταία 30 χρόνια. (Όχι όλοι δεν είμαι πλεονέκτης).   
Να δω τους μισούς κομματικά βολεμένους κυρίους (είπαμε δεν είμαι πλεονέκτης), δίπλα μου. Στην ίδια θέση με μένα.

Α!!!. Μην το ξεχάσω. Αν δεν γίνουν σεβαστοί οι όροι μου, όχι μόνο δεν κάνω τίποτα από αυτά που μου ζητούν, αλλά ετοιμάζομαι να ξεθάψω και το όπλο του παππού μου από τον πόλεμο. Και ξέρετε αυτό γνωρίζει μόνο του τους δοσίλογους, αφού ξεπάστρεψε αρκετούς από δαύτους. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου