Αν παρακολουθήσεις λίγο τις νομισματικές ισοτιμίες και έχεις νοημοσύνη σαλμονέλας, καταλαβαίνεις ότι μόλις οι Αμερικάνοι αρχίζουν να κόβουν δολάρια, οι Γερμανοί τα βάζουν με τους άσωτους Έλληνες και το ευρώ ισορροπεί στην τιμή που κρατά ζωντανή (= ανταγωνιστική) τη Γερμανική μηχανή. Αν η νοημοσύνη σου ξεπερνά λίγο τα πρωτόζωα, είσαι σίγουρος πως μια μεγάλη και οργανωμένη οικονομία σαν την Γερμανική λειτουργεί με στρατηγική και σχέδιο. Ξέρεις πως περιμένει τρελές πωλήσεις στα επόμενα χρόνια, στην ραγδαία αναπτυσσόμενη μεσαία τάξη, των ανερχόμενων γιγάντων και για αυτό η μηχανή της πρέπει να δουλεύει καλά.
Αν δεν είχα ακούσει το βαμπίρ της Ελληνικής πολιτικής, να λέει για τον ΓΑΠ, «δεν κάνει το παιδί», θα ήμουν ήσυχος πως είχε προ-συμφωνηθεί με τους Γερμανούς, το που θα φτάσει το παιχνιδάκι και απλά μας δούλευαν για να κόψουν ότι μπορούν. Τώρα όμως ανησυχώ. Ο φαρμακόγλωσσας δεν πέφτει εύκολα έξω.
Βλέποντας το Μακιαβελικής σύλληψης πολυνομοσχέδιο, δια πάσα νόσον και μαλακίαν της Ελληνικής οικονομίας, που θα περάσει νύχτα στη βουλή, ώστε ο Στοχαστής μας να έχει διαπραγματευτικά χαρτιά για τους Γερμανούς, στην επερχόμενη σύνοδο, αρχίζω να πιστεύω ότι η ηλιθιότητα είναι μεταδοτική. Και πολύ επικίνδυνη.
Τα κράτη δεν είναι καλά ή κακά παιδιά που τα συμπαθούν ή όχι. Τα κράτη έχουν συμφέροντα. Τελεία. Όταν το καταλάβει ο ΓΑΠ δεν ξέρω τι θα έχει μείνει από Ελλάδα. Φοβάμαι μόνο τα σταυρουδάκια και οι κορδέλες που θα του έχουν κρεμάσει για να τον δοξάσουν.
Πώς να πω εγώ στο γιο μου όταν ρωτήσει αύριο, ότι μας έφαγαν τη χώρα με καθρεφτάκια. Και τι θα του πω όταν ρωτήσει, τι έκανες εσύ ρε πατέρα που το καταλάβαινες;. Αν του πω έκανα bloging και πολεμούσα την ηλιθιότητα με εικονική πραγματικότητα, μάλλον θα με μισήσει το παιδί. Εκτός αν με λυπηθεί και μου χαριστεί λέγοντας: μάλλον πατέρα σε είχε προσβάλει και σένα το σύνδρομο της ηλιθιότητας….
Αν δεν είχα ακούσει το βαμπίρ της Ελληνικής πολιτικής, να λέει για τον ΓΑΠ, «δεν κάνει το παιδί», θα ήμουν ήσυχος πως είχε προ-συμφωνηθεί με τους Γερμανούς, το που θα φτάσει το παιχνιδάκι και απλά μας δούλευαν για να κόψουν ότι μπορούν. Τώρα όμως ανησυχώ. Ο φαρμακόγλωσσας δεν πέφτει εύκολα έξω.
Βλέποντας το Μακιαβελικής σύλληψης πολυνομοσχέδιο, δια πάσα νόσον και μαλακίαν της Ελληνικής οικονομίας, που θα περάσει νύχτα στη βουλή, ώστε ο Στοχαστής μας να έχει διαπραγματευτικά χαρτιά για τους Γερμανούς, στην επερχόμενη σύνοδο, αρχίζω να πιστεύω ότι η ηλιθιότητα είναι μεταδοτική. Και πολύ επικίνδυνη.
Τα κράτη δεν είναι καλά ή κακά παιδιά που τα συμπαθούν ή όχι. Τα κράτη έχουν συμφέροντα. Τελεία. Όταν το καταλάβει ο ΓΑΠ δεν ξέρω τι θα έχει μείνει από Ελλάδα. Φοβάμαι μόνο τα σταυρουδάκια και οι κορδέλες που θα του έχουν κρεμάσει για να τον δοξάσουν.
Πώς να πω εγώ στο γιο μου όταν ρωτήσει αύριο, ότι μας έφαγαν τη χώρα με καθρεφτάκια. Και τι θα του πω όταν ρωτήσει, τι έκανες εσύ ρε πατέρα που το καταλάβαινες;. Αν του πω έκανα bloging και πολεμούσα την ηλιθιότητα με εικονική πραγματικότητα, μάλλον θα με μισήσει το παιδί. Εκτός αν με λυπηθεί και μου χαριστεί λέγοντας: μάλλον πατέρα σε είχε προσβάλει και σένα το σύνδρομο της ηλιθιότητας….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου