Έχει και η υπομονή τα όρια της.

Να μην παρεξηγηθώ. Θεωρώ όλους τους ανθρώπους ίσους από τη γέννηση τους. Ακόμα λίγο με νοιάζει, αν είναι από τα Ιμαλάια ή το Κάτω Σούλι. Τα ίδια δίκαια τους αναγνωρίζω. Και θαυμάζω όσους αγανακτούν όταν βλέπουν τα δίκαια αυτά να χάνονται. Όσους δεν ξεχωρίζουν χρώμα, φυλές, καταγωγή, μόνο βλέπουν άδικο πάνω σε ανθρώπους. Μεγάλωσα μέσα σε Ινδούς εργάτες, τα παιδιά μου έχουν αλλοδαπούς φίλους, και αν με ρωτήσεις αν θάθελα για νύφη μου μια Αλβανίδα, θα σου θυμίσω ότι η μια προγιαγιά μου η Αρβανίτισσα, μιλούσε Ελληνικά μόνο όταν αναγκαζόταν.    

Όμως δεν γεννήθηκα χτες.

Ξέρω ότι οι προπάπποι μου με αίμα και αγώνα στέριωσαν σ΄ αυτό τον τόπο. Γνωρίζω καλά την ιστορία των γεννητόρων μου. Ξέρω τους αγώνες που έκαναν για να μου κληρονομήσουν τα λίγα μέτρα γης που τους έθρεψαν, τη γλώσσα, τις συνήθειες, τη θρησκεία. Και είμαι πολύ περήφανος γι΄ αυτούς τους αγράμματους αγρότες και ναυτικούς. Και νιώθω τυχερός που αξιώθηκα να ζω σε αυτό το τόπο και νάμαι αυτός που είμαι. Και στα παιδιά μου περνάω αυτή την περηφάνια και την αγάπη για τον τόπο τους. Όχι να νοιώθουν ανώτεροι από κανένα, αλλά τυχεροί και σπουδαίοι. Από την κούνια τους άρχισα να τους μαθαίνω τις μυρωδιές, τις συνήθειες, τις γιορτές, την ιστορία, κάθε λέξη καινούργια από που προέρχεται και τι σημασία κρύβει. Τους έμαθα να σκέφτονται πίσω από τις λέξεις, να είναι δραστήριοι και πολυμήχανοι. Σαν ΈΛΛΗΝΕΣ.

Μπορώ με τα χίλια ελαττώματα μου, να δεχθώ οποιονδήποτε άνθρωπο της γης αυτής ή ακόμα και εξωγήινο, που ήρθε να ζήσει δίπλα μου και να μεγαλώσει τα παιδιά του, αλλά Έλληνα δεν μπορώ να τον πω.  Μπορώ να γιατρέψω τις πληγές του, αν τον κατατρέχουν, ακόμα και να μοιραστώ τους πόρους μου αν αυτοί περισσεύουν, αλλά τη γη μου δεν μπορώ να του την δώσω. Επ’ ουδενί. Ας μείνει εδώ, να δουλέψει σκληρά για όλη του τη ζωή, να μάθει τις μυρωδιές, τις συνήθειες, τις γιορτές, την ιστορία, την γλώσσα και αν του αρέσουν όλα αυτά, τα κάνει ζωή του ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΘΕΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ του, τότε ναι. Να τον πω Έλληνα, να τον θάψω δίπλα στον πάππο μου, να μοιραστώ τη γη μου με το παιδί του που θα είναι Έλληνας όσο και το δικό μου. ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ.

Δεν νοιώθω ανώτερος από κανένα. Οι νησιώτες παππούδες μου ήταν μετανάστες. Τα πιο πολλά ξαδέρφια του πατέρα μου πέθαναν και θάφτηκαν στην Αμερική και την Αυστραλία. Τα δευτεροξαδέρφια μου όμως είναι και νοιώθουν Αμερικανοί ή Αυστραλοί. ΟΧΙ ΕΛΛΗΝΕΣ. 

Γιατί τώρα τα γράφω όλα αυτά και σας κουράζω. Γιατί πολύ φοβάμαι ότι μπορεί τα εγγόνια μου να μην είναι Έλληνες. Γιατί φοβάμαι ότι αυτός ο τόπος που μας δόθηκε σαν δικαίωμα δεν είναι και τόσο δικαιωματικός πια. Νομίζω ήρθε η στιγμή να παλέψουμε για τον τόπο μας, όπως οι πρόγονοι μας. Με άλλα μέσα, σε άλλα πεδία (ελπίζω), αλλά να παλέψουμε το ίδιο σκληρά, αν θέλουμε να μείνουμε και να λεγόμαστε Έλληνες, μετά από 20 χρόνια.        

Αφορμή γι αυτές τις σκέψεις αποτέλεσαν τρία γεγονότα.

1. Η παραδοχή από μέρους της Γερμανίδας Καγκελάριου, ότι το πολυπολιτισμικό πείραμα στη Γερμανία απέτυχε. Αναθεμάτισαν μάλιστα τη στιγμή, που έφεραν Τούρκους εργάτες για την ανοικοδόμηση της Γερμανίας. Είχαν την ψευδαίσθηση ότι θα ενσωμάτωναν αυτούς τους ανθρώπους σε βάθος χρόνου, αλλά διαπίστωσαν ότι δεν έγιναν ούτε τα παιδιά τους Γερμανοί. Παραμένουν ισλαμιστές, με τη έννοια του τρόπου ζωής, μετά από δύο γενιές. (Και μπράβο τους. Γιατί ν’ απεμπολήσουν τον τρόπο ζωής τους; Καλύτεροι είναι οι Γερμανοί;)
2. Η είδηση ότι τα χωριά ΣΟΣ έχουν γεμίσει με παιδάκια, που οι γονείς τους αδυνατούν να τα θρέψουν, τα αφήνουν εκεί προσωρινά, ελπίζοντας να καλυτερέψουν τα οικονομικά τους. Το απίστευτο: 6 στους 10 είναι ΝΕΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΟΝΕΙΣ.
3. Η είδηση με τις Αφρικανές πόρνες της Αθήνας που Ελληνοποιούνται με τη βοήθεια του νέου μεταναστευτικού νόμου. Κάνουν ένα παιδί, βρίσκουν κάποιο από τα χιλιάδες πρεζόνια Έλληνες πολίτες που επαιτούν, του δίνουν κάτι να υπογράψει ότι το παιδί είναι δικό του, σε λίγο είναι μητέρες Ελληνόπουλου και τσουπ, Ελληνίδες σε τρία χρόνια. Θα παντρευτούν και τον νταβατζή τους και θάχουμε άλλον έναν ωραίο Έλληνα.           

Τι μου λένε εμένα όλα αυτά. Ότι ενώ εμείς κοιμόμαστε, οι αλήτες, προδότες, ανίκανοι πολιτικοί μας και οι παρέες τους,  σκάβουν το λάκκο του Ελληνισμού. Καταλαβαίνω ότι η φουκαριάρα Αφρικάνα, δεν είχε όνειρο ζωής να εκδίδεται στην Αθήνα. Πόλεμοι, ανέχεια, καταδίωξη, εξαναγκασμός την οδήγησαν σ΄ αυτό. Το καταλαβαίνω, αλλά ΕΛΛΗΝΙΔΑ από που και ως πού;;;. Γιατί;;;.

Δηλαδή οι νέοι Έλληνες, τα παιδιά αυτών που δούλεψαν μια ζωή, τα εγγόνια αυτών που πέθαναν στα βουνά για να είμαστε εδώ σαν κράτος, βουτηγμένοι στην ανέχεια, μ’ ένα μισθό 700 ευρώ, αν τον βρουν, να πρέπει να κάνουν οικογένεια, να πληρώσουν φόρους για να κρατηθεί το κράτος, το μπουρδέλο δηλαδή, για τις εισαγόμενες Πουτάνες, για να γίνουν Ελληνίδες με τα ίδια δικαιώματα;. Από που; Από τον μπαμπά τους τον Αφρικανό;. Τι άφησαν σε αυτή τη χώρα για να δικαιούνται (προσέξτε ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ) οτιδήποτε; Και ως που θα πάει αυτό;. Με τους πολέμους και τις αναταραχές στη γειτονιά μας, θα έρχονται εκατομμύρια εξαθλιωμένων για χρόνια. Όλοι Έλληνες θα γίνουν;;;.

Θα ρωτήσει ίσως κάποιος, καλόπιστα, δεν αμφιβάλω. Τώρα τι θες δηλαδή;. Να μείνεις μόνος σου φυλετικά καθαρός στην Ελλάδα του σήμερα;. Δεν βλέπεις που πάει ο κόσμος;. Και μετά το φυλετικά, γιατί να μην το κάνεις θρησκευτικά ή ταξικά;.

Όχι γι αυτό έκανα την κουραστική εισαγωγή. Να με γνωρίσεις. Δεν θέλω το κακό κανενός, να βοηθήσω, ναι, αλλά δεν είμαι τόσο μαλάκας. Μπορώ να δω που πάει το πράγμα…Υπάρχουν συμφέροντα που σε κάνουν εσύ να μην βλέπεις; Αν κάποια στιγμή βρεθείς στον τόπο σου ξένος τότε ποιος από όσους ευεργετείς σήμερα θα σε προστρέξει;. Έχεις γνωρίσει τις κοινωνίες από τις οποίες προέρχονται αυτοί οι άνθρωποι και σου αρέσουν; Γιατί σε λίγο θα είναι η κοινωνία που θα ζεις!!!.

Γιατί όμως να ζήσω και γω έτσι, αφού το καταλαβαίνω και δεν έχω κρυφά συμφέροντα; Γιατί ν’ απεμπολήσω τα δικαιώματα που μου χάρισαν γενιές σκληρά τυραννισμένων ανθρώπων, χρόνια αγώνα να μορφωθώ και να προσφέρω στην πατρίδα; Και ως πότε να το κάνω αυτό;. Ώσπου η κόρη μου να γίνει ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΠΟΡΝΗ κατ εικόνα και ομοίωση αυτής που μου εισάγεις;.

Όχι ρε πούστη πολιτικέ της σαπίλας. Μπορεί να είσαι πολυεθνικός τσάτσος, να έχεις σπουδάσει στο εξωτερικό, να μην έχεις πουθενά μόνιμη κατοικία και να έχεις δυο ή τρία διαβατήρια στην τσέπη σου. Αλλά εγώ αυτό τον τόπο αγαπώ, τον έχω ποτίσει ιδρώτα, οι πάπποι μου με αίμα και θα τον δώσω στο παιδί μου. Ότι και αν κάνεις σκουλήκι. Πολιτικέ του τίποτα. Να πας σε ψηφίσουν στη Νάρνια ή στη Ντίσνεϋλαντ. Από δω τέλειωσες. Και κοίτα μην μούρθεις μεθαύριο του Ευαγγελισμού να μου κορδωθείς στην παρέλαση.  Έχει και η υπομονή τα όρια της.    

Για υστερόγραφο άκου τα λόγια ενός πολιτικού που ήταν Έλληνας στην ψυχή και ας ανδρώθηκε σε ξένη χώρα. Που έφτιαξε το κράτος που πας εσύ σήμερα να διαλύσεις σκουλήκι.

"Κατεβαίνω πολεμιστής είς το στάδιον, θα πολεμήσω ως κυβέρνησις, δεν λαθεύομαι τον έρωτα των προνομίων πού είναι φυτευμένες είς ψυχές πολλών, τα ονειροπολήματα των λογιωτάτων, ξένων πρακτικής ζωής, το φιλύποπτο, κυριαρχικό και ανήμερο αλλοεθνών ανδρών. Η νίκη θα είναι δική μας, αν βασιλεύση είς την καρδίαν μας μόνο το αίσθημα το ελληνικό, ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης". 

Διασπορά ψευδών ειδήσεων. (ή Ηλιθιότητας το ανάγνωσμα ΙΙ).

Η αφορμή ήταν η δημοσίευση σ’ ένα blog, ανώνυμης επιστολής, δήθεν ανώτερου τραπεζικού στελέχους, για επικείμενη χρεοκοπία της χώρας στις 25 Μαρτίου και η εισαγγελική πρόσκληση του bloger, να καταθέσει στο τμήμα δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, με την κατηγορία Διασποράς Ψευδών Ειδήσεων. (http://katohika.blogspot.com/2011/03/25-2011_12.html)

Σαν απλός και ΑΝΩΝΥΜΟΣ bloger έχω να πω τα εξής στους Δημόσιους Λειτουργούς μας, αν φυσικά το όλο σκηνικό είναι αληθές:.

1. Δεν έχετε αντιληφθεί ούτε την φύση ούτε την χρήση των blogs.
2. Όσοι ενημερώνονται από τα Blogs, έχουν την ευθύνη του ελέγχου, της διασταύρωσης και εντέλει της αποδοχής της άποψης που εκτίθεται από τον κάθε bloger.
3. Αν το blog είναι ανώνυμο και ο συντάκτης ενός άρθρου ανώνυμος και αυτός, με ποια διαδικασία και ποια νομιμοποίηση θα γίνει η ταυτοποίηση αυτών των ανθρώπων;. Μήπως θα ζητήσετε από την google τα στοιχεία του κυρίου που έχει δημιουργήσει το Blog;. Και αν ναι για ποιόν ακριβώς λόγο;. Για παιδεραστία ή τρομοκρατική απειλή;. Αν τα στοιχεία δεν σας τα δώσει η google (αυτό είναι σίγουρο) πως θα ταυτοποιήσετε τον Bloger;.
4. Αναρωτιέστε ίσως, γιατί ένα άρθρο – καταγγελία, που κινείται οριακά κοντά στην πραγματικότητα, έγινε αμέσως τόσο πιστευτό και αναμεταδόθηκε με τέτοια ταχύτητα;.
5. Η εξαιρετική σας σπουδή να καλέσετε σε απολογία τον bloger, δεδομένων των ρυθμών που κινείται ο Νόμος στην χώρα, μας τι υπηρεσία προσφέρει (Πέραν του εκφοβισμού); Δηλαδή αν περιμένατε μιάμιση βδομάδα (τόσο μένει) μέχρι τις 25 Μαρτίου, όπου το άρθρο θα κατέρρεε μόνο του, πιστεύετε πως με την κίνηση σας θα προλάβετε κάτι, ή αντίθετα θα κάνετε το συγκεκριμένο άρθρο να γνωρίσει απίστευτη δημοσιότητα;     

Τέλος επειδή είμαι σίγουρος ότι δεν έχετε καταλάβει τι ακριβώς κάνετε αυτή τη στιγμή το παίρνω αλλιώς.

Ενημερώνω τους πάντες, με πλήρη επίγνωση των λεγομένων μου, ότι ο 80χρονος πατέρας μου σήμερα το πρωί στο καφενείο του, έκανε ακριβώς το ίδιο. Μετά από όνειρο που είδε, προέβλεψε την χρεοκοπία της χώρας και μάλιστα παρότρυνε τους φίλους του γέροντες, να πάνε στην τράπεζα να σηκώσουν τα λεφτουδάκια της κηδείας τους και να τα βάλουν κάτω από το στρώμα τους, για να μην γίνουν βάρος στα παιδιά τους. 

Καλέστε με τώρα για διασπορά ψευδών ειδήσεων…  

Μάλιστα σας προκαλώ στο εξής για να μην ξοδεύετε χρόνο και φαιά ουσία. Καλέστε σε απολογία τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Οικονομίας για διασπορά ψευδών ειδήσεων (ξέρετε τώρα, δεν θα παρθεί κανένα άλλο μέτρο και λοιπές διαβεβαιώσεις ων ουκ έστι αριθμός) και θα έλθω αμέσως αυτοβούλως να καταθέσω ενόρκως εναντίoν του πατέρα μου.

Αιδώς Αργείοι. Από το επίμαχο άρθρο ξέρω να προστατευτώ, από τους προστάτες μου ποιος με σώζει...         

Αθήνα 12 Μαρτίου
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ  

Οι στόχοι είστε εσείς…

Επί Ronald Reagan έγινε στην Αμερική μια τρομερή επανάσταση που λίγοι πήραν χαμπάρι.  Από 70% η φορολογία στους ανώτατους φορολογικούς συντελεστές, πήγε στο 28%. Για την ιστορία στη διάρκεια του 2^ου Παγκοσμίου Πολέμου ήταν 90%. Βέβαια τότε οι πάμπλουτοι πλήρωναν γιατί φοβόνταν. Μετά σιγά - σιγά έκλεισαν το ψαλίδι, αλλά επί Reagan κυριάρχησαν ολοκληρωτικά. Φυσικά ακολούθησε μεγάλη «αναπτυξιακή» έκρηξη που μας έφερε τελικά στην σημερινή Αμερική. Την Αμερική των ανεπαρκών υποδομών, των απίστευτων ελλειμμάτων, του ετοιμοθάνατου κοινωνικού κράτους. Φυσικά, οι πλούσιοι Αμερικάνοι είναι πιο πλούσιοι από ποτέ.  

Τόσο μάλιστα πετυχημένο μοντέλο, δεν μπορούσε παρά να εξαχθεί και σήμερα η Ευρώπη βιώνει κάτι ανάλογο. Με υστέρηση, ξεκινώντας δειλά από την περιφέρεια, σε ηπιότερους βαθμούς, αλλά είναι το ίδιο. Και θα επεκταθεί. Αιώνες κοινωνικών και πολιτικών κατακτήσεων καταρρέουν. Οι λαοί ανήμποροι(;)  παρακολουθούν.

Η αριστερά (τουλάχιστον στην Ελλάδα που έχω προσωπική γνώμη), είναι τόσο ανεπαρκής, που μόνο θυμηδία προκαλεί. ¨Όχι μόνο δεν καταφέρνει να αρθρώσει λόγο, αλλά όπου το καταφέρνει, είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του εαυτού της.

Η Ευρώπη που όλοι οραματιστήκαμε σαν ένα χώρο ασφάλειας, πρόνοιας, αρένα υγιούς ανταγωνισμού και προόδου, εξοβελίζεται σε μια γραφειοκρατική, σκοτεινή παράγκα, εξυπηρέτησης ολίγων συμφερόντων και βολεμένων υπαλλήλων. Τέτοια παράγκα δεν την θέλουν οι λαοί και θα την γκρεμίσουν. Είναι όμως ιστορική η ευκαιρία και εντελώς αναγκαία για την παγκόσμια υπόσταση μας, αυτή η ένωση. Πολιτικοί διαφορετικού μεγέθους από τα σημερινά καραγκιοζάκια, είχαν συλλάβει την αναγκαιότητα της και δρομολόγησαν την ύπαρξη της.

Γνωρίζω ότι η προπαγάνδα των ΜΜΕ, σας έχει κάνει να νομίζετε ότι οι Έλληνες είναι κάτι καλοπερασάκηδες τύποι, που αφού ξεκοκάλισαν τα λεφτουδάκια σας σε βόλτες και μεγαλεία, τώρα έρχονται άλλοτε παρακαλώντας, άλλοτε βρίζοντας και απειλώντας, να ζητήσουν δανεικά για να συνεχίσουν να καλοπερνούν. Για το μόνο που δεν μπορείτε να μας κατηγορήσετε είναι αυτό. Πιστέψτε με.  Όχι πως δεν υπάρχουν εδώ τέτοιοι τύποι και μάλιστα αρκετοί. Όμως οι πολλοί είναι το ακριβώς ανάποδο. Όλοι θα γνωρίζετε κάποιον Έλληνα, συνάδελφο, συμμαθητή ή επαγγελματία. Αυτός είναι έτσι όπως τον παρουσιάζουν τα ΜΜΕ;. Ή νομίζετε πως είναι εξαίρεση;  

Αν θέλετε να μας κατηγορήσετε, κατηγορήστε μας για εγκληματική ανεκτικότητα, απέναντι σε μια παρέα αγράμματων και αχόρταγων πιστολάδων, που μας κυβερνούν δεκαετίες τώρα. Αυτοί μας έκαναν τόσο αδύναμους, ώστε να είμαστε τα πρώτα θύματα της επίθεσης που θα βιώσετε σε λίγο. Μην ξεγελιέστε. Οι στόχοι είστε εσείς. Εμείς είμαστε το όχημα. Η μικρή πίσω πόρτα.  

Υ.Γ. Στο άρθρο αυτό απευθύνομαι στους κεντροευρωπάιους αναγνώστες. Ελπίζω και παρακαλώ κάποιοι φίλοι του Blog να μπουν στον κόπο να με μεταφράσουν στα Γερμανικά.          

Αφιερωμένο στην ΓΑΠ & CIA Demolition Inc.

Οι απόψεις για την σωτηρία της χώρας είναι σαν την κωλοτρυπίδα.

Όλοι έχουν από μία. 

Οι κυβερνήτες μας όμως φαίνεται ότι έχουν μια κοινή. Γι’ αυτό πρέπει να τους την ανοίξουμε λιγάκι, κάθε φορά που μας χέζουν, να θυμούνται ποιους υπηρετούν…  

Για τους ελάχιστους που πιστεύουν ακόμα, ότι δεν είστε προδότες της χώρας, αλλά εμπνευσμένοι σωτήρες της:.

Εγώ λοιπόν καθώς έφευγα σκεφτόμουν ότι: "Απ' αυτόν τον άνθρωπο εγώ είμαι σοφότερος. Γιατί, όπως φαίνεται, κανένας από τους δύο μας δεν γνωρίζει τίποτα σπουδαίο. Όμως αυτός νομίζει ότι γνωρίζει ενώ δεν γνωρίζει. Ενώ εγώ δεν γνωρίζω βέβαια τίποτα, αλλά ούτε και νομίζω ότι γνωρίζω. Φαίνεται ότι από εκείνον, γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, είμαι λίγο σοφότερος, γιατί εκείνα που δεν γνωρίζω δεν νομίζω ότι τα γνωρίζω. Μετά πήγα σε κάποιον άλλον, από εκείνους που θεωρούνται σοφότεροι απ' αυτόν, και κατάλαβα ότι συμβαίνει και μ' αυτόν ακριβώς το ίδιο. Έτσι με αντιπάθησε κι εκείνος και πολλοί άλλοι.

Μετά απ' αυτά συνέχισα να πηγαίνω και σε άλλους, παρ' όλο που ένιωθα - και λυπόμουν και φοβόμουν - πως γινόμουν μισητός, ωστόσο μου φαινόταν ότι ήταν αναγκαίο να προτιμήσω να ερευνήσω τα λόγια του θεού. Έπρεπε λοιπόν να πάω, εξετάζοντας τι θέλει να πει ο χρησμός, σε όλους που θεωρούνταν ότι γνωρίζουν κάτι.

Και μα τον κύνα, άνδρες Αθηναίοι, - γιατί πρέπει να σας πω την αλήθεια - να τι μου συνέβη: Οι πιο φημισμένοι μου φάνηκαν να ξέρουν σχεδόν τα λιγότερα, όταν τους εξέταζα σύμφωνα με τα λόγια του θεού, ενώ άλλοι, που φαίνονταν κατώτεροι, ήταν πιο συνετοί άνδρες.

Από την απολογία του Σωκράτη.

Αφιερωμένο στον Γιωργάκη και την παρέα του.

Αν είχατε ψήγματα Ελληνικής παιδείας, είμαι σίγουρος, δεν θα είχατε πάρει εργολαβία την καταστροφή της χώρας.  

Ποια παγκοσμιοποίηση; Αυτή είναι ομαδική αυτοκτονία.

Χρόνια τώρα παρακολουθώ ένα θέατρο του παραλόγου. Τεράστια κεφάλαια επενδύθηκαν σε χώρες με μεροκάματα μπορμπουάρ και ασφαλιστική – φορολογική νομοθεσία αρχών 18^ου αιώνα, με σκοπό την παραγωγή αγαθών. Στη συνέχεια το σύνολο σχεδόν αυτών των αγαθών, μεταφέρθηκε  στις πλούσιες χώρες, από τις οποίες είχαν προέλθει τα κεφάλαια, με τεράστια δαπάνη ενέργειας και πόρων, για να καταναλωθεί από τους ¨πλούσιους¨ κατοίκους τους. Και όλο αυτό ονομάστηκε παγκοσμιοποίηση.

 

Δεν χρειάζεται να είσαι και πολύ έξυπνος για να καταλάβεις ότι:

1. Αυτή η ιστορία έκανε κάποιους πάρα – πάρα πολύ πλούσιους. (Μια έρευνα στο γκούγκλι θα σας πείσει για τον αριθμό των δισεκατομμυριούχων σήμερα και πριν μερικές δεκαετίες αλλά και για τα ύψη των περιουσιών τους σε σχέση με το κατά κεφαλή εισόδημα των χωρών τους).
2. Η τρύπα πλούτου που προέκυψε από την διάλυση της παραγωγής στις ανεπτυγμένες χώρες, καλύφθηκε αρχικά με δανεισμό (με πληκτρολόγηση χρημάτων για την ακρίβεια), προκειμένου οι ¨πλούσιοι κάτοικοι¨ να συνεχίσουν να καταναλώνουν για λίγο ακόμα. (ρίξτε μια ματιά στα χρέη των ανεπτυγμένων χωρών).
3.  Η παραγωγή στις χώρες προορισμούς, έδωσε μια προσδοκία καλύτερης ζωής στους ντόπιους πληθυσμούς. (Όχι δεν το περιφρονώ, ξέρω τι σημαίνει να μην έχεις παπούτσια και πως σου φαίνεται να φοράς, ακόμα και αν χρειάζεται να δουλέψεις σκληρά 30 ώρες ανασφάλιστος για ν’ αποκτήσεις ένα ζευγάρι. Αν δεν ήταν τόσο σημαντικό για τους ντόπιους δεν θα είχε πετύχει). 

Αυτό το πολύ πετυχημένο (για λίγους) μοντελάκι, έκανε τους εμπνευστές του, εκτός από πολύ πλούσιους και λαμπερούς, πολύ περισσότερο λαίμαργους και απαιτητικούς. Τώρα αξιώνουν να ελέγχουν ολόκληρο τον πλανήτη και ίσως με λίγη τύχη φτιάξουν και μια παγκόσμια κυβέρνηση (από τους ίδιους βέβαια), ώστε να εξασφαλίσουν τα γεράματα τους και τα παιδάκια τους.

Όμως η συνταγή τους χαλάει λίγο από τα εξής γεγονότα:

1. Το 2050 θα είμαστε περίπου 11 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη.
2. Οι απίστευτοι πληθυσμοί που δούλεψαν τόσο πιστά με την προσμονή του πλούτου, θα αξιώνουν και πολλοί θα το καταφέρνουν, να καταναλώνουν με ρυθμούς και τρόπους που θα κάνουν τον πλανήτη ολόκληρο χωματερή.
3. Η ενέργεια που χρησιμοποιούνταν μέχρι τώρα (Υδρογονάνθρακες) γι΄ αυτό το θαύμα, τελειώνει, γίνεται ακριβή και βρώμικη.  
4. Κάποιοι που μπορούν να σκέφτονται ακόμα, αντιλαμβάνονται τι πάει να γίνει και φωνάζουν. Προς το παρόν οι φωνές τους είναι αδύναμες και σκόρπιες, αλλά μπορεί να απειλήσουν τα σχέδια τελικά.

    

Ρωτώ αφελώς, δεν θέλω να σας βάζω ιδέες, αλλά πως νομίζετε ότι θα λύσουν αυτά τους τα προβλήματα οι εμπνευστές του κακέκτυπου της παγκοσμιοποίησης; Και για να μην ξεχάσω τα όργανα του συστήματος. Τι νομίζετε ότι θα κάνουν τους ¨ανθρώπους τους¨ όταν πια δεν θα τους χρειάζονται;

 Ο αντίποδας τώρα. Η άμυνα σε αυτά τα σχέδια.

Είναι μια άρνηση ακριβώς προς την αντίθετη πλευρά. Τα εθνικά σύνορα, οι περιορισμοί. Ίσως και η φυλετική καθαρότητα. Η προσήλωση σε μια μέθοδο που δοκιμάστηκε, που έφερε τρομερούς εθνικούς ή φυλετικούς πολέμους και απείλησε να κάνει τη γη χωματερή. Αν δεν τα κατάφερε ήταν γιατί τα όπλα δεν ήταν τόσο ισχυρά. Σήμερα όμως είναι. Να ρωτήσω πάλι αφελώς; Πως σκοπεύετε να αντιμετωπίσετε 1,5 δις εξαθλιωμένους ανθρώπους, που θα μετακινούνται σε 20 χρόνια εξ αιτίας της ανόδου της στάθμης των νερών στα φτωχότερα μέρη του πλανήτη. Θα φτιάξετε φράκτες, θα χρησιμοποιήσετε την ειρηνική πειθώ η απλά δεν ενδιαφέρει αφού είναι μακριά από μας;

Μα δεν καταλαβαίνετε γιατί πέτυχε αυτό το κακέκτυπο της παγκοσμιοποίησης; Ακριβώς γιατί στόχευσε έξυπνα στις αδυναμίες του συστήματος των εθνικών κρατών. Είπε τι δεν θα κάνει. Όχι τι θα κάνει ακριβώς. Και ο κόσμος το δέχτηκε, το υποστήριξε. Γιατί; Μήπως γιατί έβλεπε μια ελπίδα να αποφύγει τους τρομερούς εθνικούς πολέμους, που κόντεψαν να τον αφανίσουν, στο πρώτο μισό του προηγούμενου αιώνα;   

Η παγκοσμιοποίηση είναι αναπόφευκτη. Την κάνουν αναπόφευκτη τα μέσα επικοινωνίας και μεταφοράς. Από τις πόλεις κράτη, στα κράτη έθνη και στη γη κράτος. Είναι μονόδρομος. Τίμιος μονόδρομος αν θέλετε τη γνώμη μου. Γιατί κάπου στον κόσμο ένα παιδί να υποσιτίζεται, ενώ δίπλα του, τα εδάφη που έτρεφαν τους προγόνους του χιλιάδες χρόνια, να παράγουν βιοκαύσιμα, για το τζίπ που θα μεταφέρει κάποιο κακομαθημένο συνομήλικο του σε πάρτι, στην άλλη άκρη του κόσμου;. Πως θα κρατηθεί τόση αδικία; Τι θα γίνει όταν κάποιοι απελπισμένοι έχουν στα χέρια τους πυρηνικές βαλίτσες ή βιολογικά όπλα;. Δεν είναι ανάγκη να τα παράγουν. Υπάρχουν καλοθελητές που θα τα βάλουν στα χέρια τους και αν απορείτε γιατί, ξαναδιαβάστε από την αρχή το κείμενο. Μάλλον δεν το προσέξατε αρκετά.

Η παγκοσμιοποίηση θα γίνει. Όχι εύκολα, όχι ομαλά, όχι χωρίς πισωγυρίσματα. Κυρίως γιατί είμαστε ατελείς υπάρξεις, με πλήθος πρωτόγονων ελαττωμάτων. Θανάσιμων ελαττωμάτων. Υπήρξαν και υπάρχουν σοφοί άνθρωποι, που έχουν δείξει καιρό τώρα το δρόμο που πρέπει να πορευτούμε. Έχουν δώσει ακόμα και οδηγίες, συνταγές για την πετυχημένη παγκόσμια διακυβέρνηση. Στο χέρι μας είναι…