Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011

Αν δεν είναι κάποιος άλλος θα είμαι εγώ…


Είπα να μην το κάνω αλλά δεν άντεξα. Όσοι με παρακολουθούν, γνώριζαν ότι θα σταματούσα να γράφω. Ο προβληματισμός μου είναι μήπως αντί να εκτονώνομαι γράφοντας, έπρεπε να εκτονώνομαι βρίζοντας και σπάζοντας κεφάλια (υπευθύνων επιτέλους). Πηγαίνω λοιπόν Σύνταγμα. Λόγω ηλικίας και οικογένειας, δεν πηγαίνω κάθε βράδυ. Δεν πήρα ποτέ το μικρόφωνο να μιλήσω. Αυτά που θέλω να πω δεν λέγονται εύκολα και δεν αρέσουν. Δεν άντεξα λοιπόν πολύ, ξανάκατσα να γράψω.
 Να μην τα ξαναπώ.
Δεν δηλώνω ειδικός σε τίποτα, και με τίποτα η γνώμη μου δεν είναι ορθότερη ή σημαντικότερη των άλλων.
Από τα κόμματα δεν περιμένω τίποτα. Αυτά έχουν σαπίσει χρόνια τώρα. Μάλιστα η βρώμα τους έχει αρρωστήσει όλη την κοινωνία.
Από ηγέτες και άλλες παπάρες, δεν θα πάρω ευχαριστώ. Και πριν δεν έπαιρνα, αλλά τώρα που τους είδαμε κιόλας Πανευρωπαϊκά... Θα ήμουν εντελώς ηλίθιος.
Το κόλπο με την ομηρία των ανθρώπων ή λαών αν θέλετε, την αρπαγή των αληθινών αγαθών και του πλούτου τους, έναντι πολύχρωμων χαρτακίων, από μια πανηλίθια* εν τέλει ελίτ, γνωστό και διεξοδικά σχολιασμένο.      
Την ευθύνη των πολιτικοειδών, σε όλη την Ευρώπη, που τελικά έκαναν τις ομορφότερες ιδέες, να φαντάζουν στα μάτια του κόσμου χειρότερες και από τον πιο ακραίο νεοφιλελευθερισμό, την έχουν επίσης σχολιάσει πλείστοι όσοι ειδικοί και μη. Αυτά τα υβρίδια (δεν τα λέω ανθρώπους), πρόδωσαν ότι μπορούσαν να προδώσουν για την εύνοια των αφεντικών τους, αυτών που παίζουν το παιχνίδι με τα πολύχρωμα χαρτάκια.
Δεν διαφωνώ σε τίποτα με όλα αυτά. Διαπιστωμένα, συμφωνημένα και καλώς ειπωμένα.
Για όσους με παρακολουθούν μόνο αυτό θέλω να διευκρινίσω:
Ποτέ δεν στάθηκα και δεν θα σταθώ απέναντι σε μετανάστες. Συναισθάνομαι κάπως (γιατί να καταλάβω είναι αδύνατον) την κατάσταση τους. Κλαίω μαζί τους για την κατάσταση που βρέθηκαν τα παιδιά τους. Πραγματικά. Αυτό δεν μπορώ να τ’ αντέξω. Τα παιδιά δεν φταίνε σε τίποτα. Δεν έχουν χρώμα, φυλή, γλώσσα. Είναι παιδιά, τελεία. Αυτό που είπα και λέω με όλη μου την δύναμη είναι ότι δεν μπορώ να μην νοιώθω περήφανος που γεννήθηκα Έλληνας. Αυτά που κλείνει η λέξη Ελλάδα τα θεωρώ ΚΑΙ δικά μου, δεν τα παραχωρώ, δεν τα διαπραγματεύομαι. Τα έχω από τους προγόνους μου, που τα ΠΛΗΡΩΣΑΝ ΜΕ ΑΙΜΑ. Κόβω τ’ αρχίδια μου και πνίγω τα παιδιά μου. Δεν θέλω να με λένε άντρα ή γονιό αν παραχωρήσω Ελλάδα. Σε καμιά περίπτωση αυτό δεν σημαίνει ότι θέλω να μαχαιρώνω σε σκοτεινές γωνιές μετανάστες. Δηλαδή επειδή θεωρώ πολύτιμα, αυτά που μου έδωσαν οι πρόγονοι μου, είμαι παλιάνθρωπος;.
Εκεί είναι η ανησυχία μου.  Δεν χρειάζεται να είμαι φωστήρας για να καταλάβω πως αν μαζευτούν εδώ μερικά εκατομμύρια από αυτούς τους πραγματικά ταλαίπωρους ανθρώπους, ότι έχω σαν κληρονομιά χάνεται. Και βέβαια δεν τα βάζω με τους ανθρώπους, που το μόνο που ζητούν είναι το δικαίωμα στη ζωή. Μαζί τους είμαι. Δεν είμαι όμως με αυτούς που τους χρησιμοποιούν. Αυτούς τους πολεμώ με λύσσα. Γιατί έχω καταλάβει το σχέδιο τους και δεν μ αρέσει καθόλου.
Αφού λοιπόν καταλάβατε πως σκέφτομαι και με τι γεμίζει η ψυχή μου, ήρθε η ώρα να πω αυτά που δεν θ’ αρέσουν σε κανένα. Αυτά που δεν λέγονται στο Σύνταγμα γιατί θα πέσει ξύλο.
My mirroring twinΈλληνα της βλακείας, της μόστρας, του εγωισμού και της απληστίας. Ανόητο και υπερφίαλο κουφάρι, γέμισες με κουτοπονηριά το χώρο που άφησε η λειψή σου παιδία. Κάλυψες με κρέμες άκρατου καταναλωτισμού, τις βαθιές πληγές που άφησαν αιώνες προσβολών, φτώχιας και ανέχειας. Καμώθηκες πως έγινες αφέντης των εξαθλιωμένων ορδών που έτρεξαν όταν σκορπούσες πλούτο, ενώ είσαι πάντα ραγιάς και στο μυαλό και στη ψυχή. Και τώρα τρέχεις στο Σύνταγμα να το παίξεις αγανακτισμένος.
Σου δίνω μια και μόνη συμβουλή γιατί σε αγαπώ. Γιατί είσαι εγώ. Αγανάκτησε πρώτα με τον εαυτό σου. Πήγαινε στον καθρέφτη και φτύσου. Αν θέλεις να βουλώσεις μια για πάντα το στόμα του Πάγκαλου, ρίξε μια ματιά στη φορολογική σου δήλωση και διόρθωσε την. Πάρε το σαράβαλο σου από τη διάβαση. Αν είναι γεμάτος ο κάδος μην πετάς απ' έξω τα σκουπίδια σου. Η δημόσια περιουσία είναι πρώτα απ΄ όλα δικιά σου. Για μια φορά στη ζωή σου πες το ανάποδα. Αν δεν είναι κάποιος άλλος θα είμαι εγώ;.             

* Θα δικαιολογήσω το χαρακτηρισμό στο επόμενο Post

1 σχόλιο:

  1. Πολύ ωραίο το παρόν άρθρο .Συμφωνώ μαζί σου !Αν θέλεις μπορείς να μας στείλεις το mail σου να σε προσκαλέσουμε να γράφεις και στο Ramnousia. To παραπάνω άρθρο το δημοσιεύσαμε και εμείς.

    Φιλικά η ομάδα του Ramnousia

    ΑπάντησηΔιαγραφή